Letnie plenerowe koncerty Chopinowskie w każdą niedziele. Wstęp wolny. Trzeba zobaczyć będąc w Warszawie.
W tym kiościele znajduje się serce Fryderyka Chopina, przewiezione z Paryża do Warszawy przez siostrę kompozytora, Ludwikę.
W tym miejscu (pałacu Czapskich) mieszkał F. Chopin przed wyjazdem z ojczyzny na zawsze. Obecnie na drugim piętrze znajduje się dziś Salonik Chopinów – muzeum pamiątek po wielkim kompozytorze.
Naciśnięcie przycisku, który znajduje się na każdej ławeczce, rozpoczyna odtwarzanie fragmentu utworu Chopina.
Wąska uliczka była w czasach Chopina ważnym szlakiem komunikacyjnym. Tu, w kawiarni „U Brzezińskiej” najchętniej bywał Chopin i cała brać studencka.
W czasach Chopina na Miodowej skupiało się życie towarzyskie stolicy. Kawiarnie „Pod Kopciuszkiem” „Dziurka” i „Honoratka” były miejscami spotkań artystów i młodzieży, w których Fryderyk często bywał.
Kilkusetmetrowa plaża (czynna w sezonie letnim) pozwala na wiele rozrywek – leżaki, wiklinowe kosze oraz boiska do siatkówki i badmintona, a wieczorami muzyka najlepszych dj’ów.
Będąc na miejscu możesz uruchomić jedną ze 100 piosenek za pomocą SMS-a (na numer 7141 o treści „KAPELA” z numerem piosenki).
Mieściła się w nim mykwa, czyli rytualna łaźnia żydowska. Przed szabatem (sobota) i ważnymi świętami religijnymi pobożni Żydzi oczyszczali się z duchowej nieczystości w specjalnym basenie.
Założony pod koniec XIX wieku przez Juliana Różyckiego, który był farmaceutą i właścicielem kilku aptek.
Trzy kamieniczki stojące przy wejściu na Bazar Różyckiego. Dwie z nich, wzniesione dla żydowskiego kupca, Bereka Rothblitha, są najstarszymi domami, jakie zachowały się na Starej Pradze
Jedna z głównych ulic starej Pragi. Najstarsze budynki pochodzą tu z lat 60. XIX wieku. Dla wielu miejsce to jest „praską starówką”.
Na środku placu znajduje się potężny spiżowy dzwon z XVII wieku, który nigdy nie zawisł w żadnym kościele. Podobno obejście go 3 razy przynosi szczęście…
Jest to taras widokowy, z którego rozciąga się przepiękny widok na Wisłę i prawobrzeżną część miasta. A skąd taka nazwa? Od średniowiecza do drugiej połowy XVIII w. znajdowało się tu wysypisko śmieci.
Prawobrzeżna Warszawa od niedawna zyskuje status dzielnicy artystycznej, gdzie w klimatycznych kamienicach lokują się pracownie artystów, a także teatry i modne kluby.
